به ما گفته اند: آنقدر در ميان ما غريبي كه بايد در بيابان ها تنها در خلوت خود سر به سجده بگزاري آن هم براي عافيت و عاقبت بخيري ما! آقا جان شرمنده...

دايم از خدا ظهور و حضورت را مي طلبم، هميشه در پس دعاهايم به اين فكر مي كنم، آيا براي درك حضورت دعا مي كنم يا نه براي رسيدن به آسايش و عدالت زمان حكومت تو! دلم مي گيرد و غصه دار مي شود از اينكه خود را در صف منتظران ظهورت نمي بينم و در خود لياقتي سراغ ندارم... عزيز زهرا! در سجده هاي طولانيت برايم دعا كن تا حقيقت انتظار و چگونگي سلوك منتظران را بياموزم و مانند يك منتظر واقعي عمل كنم تا با ديدن و خواندن اعمالم دلت بدرد نيايد... // سويداي دل من تا قيامت // مباد از شور سوداي تو خالي //