نظرات ياداشت روزگار ِ دوريت كي مي رسد پايان گلم؟

+ شقايق بانو

محتاجم
به رويشي نه از اين خاک
به زايشي نه از اين دست
به حلقه اي نه چنين تنگ
به حرمتي نه چنين پست

پايبندم
به سنتي که سزا نيست
به باوري که مرا نيست
به بخت،بختک سنگي
به ظلمتي که روا نيست

خاموشم
که شهر خرده نگيرد
که مرد خرده نگيرد
که عقل خرده نگيرد
که درد خرده نگيرد

مي گردم
در اين تسلسل بسته
براي روزنه اي باز
بلند مي شوم از خويش
به پاس ديدن پرواز

مي پاشم
از اين دهان پر از شرم
به روي صورت دنيا
بگو که آمد و تف کرد
تمام هستي خود را

محتاجم
به رويشي نه از اين خاک
به زايشي نه از اين دست
به قصه اي نه چنين تلخ
به باوري نه چنين پست
...‎

پاسخ

................. محتاجم