انتظار و حسين ...
« حسين را منتظرانش كشتند »
اين جمله رو ديروز روي شيشه يه پرايد خوندم ...
برق سه فازم پريد و به جاي اينكه جلوي پل آهنچي پياده شوم و بدَوَم كه به كلاسم برسم ، ... به ميدان مطهري كه رسيدم فهميدم چشمهايم به اين جمله روي شيشه پرايد ، قفل شده بود ...
راننده هم شاكي و هاج و واج كه حاج آقا ! مهمون ما باش !! ... و متوجه شدم بدون دادن كرايه داشتم ميرفتم ...
اي داد بيداد ....
مغنّي در گوشه بيداد ، بيدادي بزن ...