سلام خوبي شما وبلاگت زيباست متن هاي زيبائي هست كه آدم نميتونه نخونده از وب شما گذر كنه خوشحال ميشم به من هم سر بزني اي متن

خيلي جالب بود پيرزو باشي

سرما انگاري داره کم کم ريشه هاي يه گل وشبو رو مي خشکونه

سن داره روزهاي عمرم رو مي شماره و از اينکه داره به آخرش مي رسه خوشحاله....تمام روزهاي خوب زندگيم کم کم دارن از يادم محو مي شن

من از اين حصار بدن نجات بده...ديگه نمي خوامش...نمي خوام اسيرش باشم

من يه سست عنصر بي ارادم و دارم درون سياهي درونم کم کم مي پوسم و نابود مي شم

من مثل يه ساختمون که در حال فرو ريختنه مي مونم که نبايد واسش خرج کني
(من ديگه دارم مي ميرم...واسه من دل نسوزون)......................ادامه داره عزيز