سلام.
نتونستم بي نظر از كنار پستت بگذرم. اولش رو يه جور خاص برداشت كردم متناسب با شرايط خودم يه تولد دوباره يه زندگي تازه كه بايد توي اون از كودك دروني ام مراقبت كنم .جلوتر كه رفتم ديدم نه انگار قضيه فرق مي كنه. يه هشداره. يه تلنگره براي بعضي هاي خاص. كه اونم خيلي جالب بود و بجا. اما چيزي كه اين وسط مهمه اينه كه چرا كار بعضي از آدم ها به اين هشدارها و اخطارها مي کشه؟ کجاي کار بعضي از آدم ها مي لنگه که اين جور دلبسته ميشن؟ شايد يه کمبود اونارو به اين جا مي کشونه. من توي اين مورد صاحب تجربه هاي زيادي ام.
