سلام لادن جان...نميدونم دوباره مياي اين وبلاگ يا نه...عزيزم اون پستي که شما براش نوشتي...واسه چند ماه ِ قبله...خيلي گذشته از اون موقع! خيلي اتفاقا افتاد بعد از اون...اگه اومدي پستاي بعدي رو دنبال کني متوجه ميشي اينجا نمي گم چون ميترسم بعضي بخوننش...در هر حال تو و افراد ِ مثل تو هميشه با همت و با اراده ايد و مورد ِ عنايت خدا...ديدي هر جايي که ميري يه سري آدماي بخصوص ميبيني؟ يا گاهي ميبيني بعضي آدما براي اطرافيانشون چه ارج و قربي دارن؟ مثلا توو دانشگاه..ديدي بعضي شاگردا واسه استاداشون خيلي بخصوصا؟ فکر ميکنم تو جزئ اون انسانهاي بخصوصي واسه خدا...اومدي از حال و وضعت برام بنويس يا يه آدرسي بذار.
هميشه هميشه هميشه سالم و شاد باشي و بموني و البته با تفکرات قشنگ.