حتي اگه بي محلي كني بازم هستم.
از اين جور دوست داشتن بوي بيماري مياد. بوي طغيان احساسي مياد كه شكل دوست داشتن گرفته نه خود دوست داشتن.
بوي كمبود مياد.
بوي نياز به نقطه ي امن و احساس امنيت ميياد نه دوست داشتن سالم و رشد يافته.
گاهي سر درگم هستيم و نمي دانيم به كجا مي رويم. نمي دانيم چه بايد بكنيم . گاهي به شدت تحت تاثير ناخودآگاه به در و ديوار مي خوريم و مي شكنيم و آن وقت راه حل تمام اين معظلات را دوست داشتن مي بينيم به هر كسي كه شد به هر سبكي كه باشد بدون تفكر بدون انديشه بدون درايت بدون شناخت. كه نتيجه اش مي شود....
