کتاب را در دستش اینور و آنور می کند و به جلد آن نگاهی می کند بعد  آهی می کشد و نگاهی به دوردست می اندازد  و می گوید: عجب غلطی کردم خریدمش !!! و چند دقیقه بعد دوباره به کتاب نگاه می کند و دوباره آه و دوباره ...! نگاهی به کتاب انداختم ، لبخندی  زدم و گفتم این کتاب رو نخوندم ولی خیلی ازش تعریف شنیدم و یکی از کتابهایی هست که در لیست ِ مطالعاتم هست ...  برقی در چشمانش درخشید و اخمهایش باز شد و لبخندی زد و گفت جدی میگی؟ گفتم : آره ... دوست دارم در مورد ِ جنگ و شهداء  بیشتر بدونم، با عجله گفت :  من کتابمو نمی خوام ، نمی خونمش ، گفتم چرا آخه؟؟ گفت : می ترسم ازش ...! گفتم : ترس؟ از کتاب؟!!! گفت : نه از کتاب ، از نوشته هاش ، از خاطراتش !! آخه پشته جلدشو  خوندم، دلم بهم ریخته ، حالم خرابه ،  چن وقته نمی تونم غذا بخورم ...! کتابو از دستش گرفتم و پشت ِ جلد رو خوندم ، انصافا صحنه ی دلخراشی  رو ناشر پشت ِ جلد حک کرده بود...! گفتم : باشه ، من کتاب رو ازت می خرم ، گفت : نه ، هدیه ! من که دل ندارم بخونم ، حداقل تو بخون ، شاید ثوابی هم به من رسید ... !!! گفتم پس من یه کتاب که مورد ِ علاقت هست رو برات میگیرم تا مدیونت نشم ، و او هم گفت : کتاب روانشناسی دوست داره...! اینطور شد که شروع کردم به مطالعه ی دا ....!
بسم الله ...!
800 صفحه جنگ و خون و آتش و خاک و دود و شهادت و فداکاری و عشق و جنون ... 800 صفحه ، درد و آه ..! کجا؟ همینجا در کشورم ، جنوب ، خرمشهر ...! کی؟ اول ِ جنگ ، حمله به خرمشهر ...! ایستادگی ِ مردم ، کدام مردم؟ مردمی چون سرو ایستاده ...! 800 صفحه که نه به اندازه ی عمرم خجالت و خجالت و خجالت ...! تو ، ایستادگی کردی ، تو، خون و آتش و خاک و دود و جگرهای پاره پاره دیدی و باز هم جنگیدی و ایستادی و من ...! خوابیدم ... چه خوابی ...! و حال از خواندن ِ آنها  دلم ریش می شود...! دو هفته همه ی دنیای من شده بود خرمشهر ...! چقدر دوست دارم خرمشهر را ببینم..! و تو را مسجد جامع ِ خرمشهر ..!

پی نوشت : کتاب ِ دا همان ما رایت الا جمیلا ست ...!
پی نوشت : شهید گمنام کیست؟؟؟؟؟؟ :(
پی نوشت : آن روزها دروازه شهادت داشتیم و امروز معبری تنگ .فرصت هنوز باقی است ، دل را باید صاف کرد.
پی نوشت : عرفه داره میاد !
پی نوشت : اَللهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج