خانه رو آب و جارو کرده بود ، منتظر بود و بی صبرانه از پنجره ی اتاق بیرون را نگاه می کرد که کی می آید.
جلوی آیینه می ایستاد ، خود را ورانداز می کرد، دلش تاب نداشت دیگر .... می دوید جلوی پنجره ، دل توی دلش نبود ، با خود می گفت : دیگر چه کاری باید انجام بدهم که او دوست داشته باشد؟!!!!.....
...........
............
................
ناگهان صدای زنگ ِ در بلند شد ..!

پی نوشت : خیلی کار دارم برای منتظر بودن !!!!
پی نوشت: دل من آب انبار اشک های نریخته است!!!
پی نوشت: البلاء للولاء !!!
پی نوشت : حسین ( ع ) به کجا می روی؟ :(
پی نوشت : میخواهم کارد بگذارم بر گلوی اسماعیلم !!! خدایا