دیرگاهیست.... بالهایمان را آویخته ایم به جالباسی...... عادت کرده ایم به زمین...... زمین جای گرم و نرمیست....... چه خیال اگر چشمهایمان را خواب....... چه خیال اگر دلهایمان را آب برده است.......!

 خورشید میان هاله چشمانش همدست جنون، پیاله چشمانش تعبیر من از اشاره هایش این است: روزی دو غزل حواله چشمانش