سال گذشته مسابقه زیبایی در یکی از رسانه های سمعی برگزار شد که امسال هم چند هفته پیش این مسابقه با شکل و روند بهتری آغاز و به پایان رسید...این مسابقات به زعم دست اندرکاران آن مردمی، فرهنگ اعتقادی را در جوانان این مملکت غنی می سازد، و انصافا هم جوانان زیادی از این مسابقه استقبال کردند و به گفته خود مدیر شبکه بیشتر آثار خیلی زیبا و قابل تعمق و تفکر بود، که اشتیاق زیادی ایجاد کرد که حداقل مکانی یا سایتی قابل دسترسی باشد که آثار را بتوان دید و مطالعه کرد...که دریغ و درد از نبود این فضا!!!

پایان این مسابقه با جشنی بزرگ و باشکوه و با شرکت مردم برگزار شد و در کمال تعجب برگزیدگان اول تا سوم این مسابقه نفراتی برگزیده از طرف مردم در سیاست و اجتماع و هنر بودند، که حضور آنها در این مسابقه مردمی جای بسی شادی و دلگرمی برای شرکت کنندگان بود، اما آیا در یک چنین مسابقه ای انتظار نمی رود که در کنار مسئولین و نخبگان هنر و علم و سیاست، مردم ساده و بی تکلفی که از آثار آنها میشد این سادگی را دید هم جزئ نفرات برتر باشند؟؟؟!!!

مثلا شاید دستنوشته خانمی با سواد کم یا نقاشی نوجوانی که تمام سعی خود را نموده تا زیباترین برداشت خود را با آن اثر نمایان سازد و در این مسابقه معنوی شرکت نماید؟

آیا این مردمی تر نبود که مثلا حداقل نفر دوم این مسابقه از این مردم باشد تا شرکت کنندگان و دنبال کنندگان این ایده زیبا هم مردمی بودن را درک و حس کنند؟

تا شاید این مصاف دیدنی و معنوی و زیبا جایی باشد برای رشد همه.

به شخصه امیدوارم که در سالهای آتی، مدیر محترم شبکه به این موضوع اهمیت بیشتری بدهند...و خداوند پشتیبان شما باد!

و من الله توفیق ...