میخوام در مورد نیروهای انسان بگم! جدا چه نیروهایی آدمی رو به جلو میکشند ؟

چه نیروهایی در درون انسان هست که بعضی مواقع ، جلوی انسان رو می گیرند و آدم پس می کشه؟

بعضیها میگن این نیروها تو درون انسانه و  تو ناخودآگاه ما آدماست!

بعضیها هم میگن این نیروها در گذشته ریشه دارن...شاید تو کودکی!

بعضیها هم میگن به هدفها و برنامه هایی بستگی داره که برای آینده داریم!

در هر حال شاید همه این موارد تو انگیزه ما آدما موثر باشه

 اما یه چیزی که به این انگیزه ها نیرو میده اینه که اونا رو با فطرتمون هماهنگش کنیم...

فطرت خدایی ما با صرفا برنامه های بیرونی ناسازگاره و

اگه این برنامه ها بدون در نظر گرفتن درون انجام بشه و رضایت درون توش نباشه حتما کوتاه مدته و

انسان رو خسته میکنه و

این همون نیرویی میشه که گاهی اوقات جلوی مارو میگیره و ما در کمال ناباوری و

با وجود برنامه ریزی های زیاد برای خودمون و زندگیمون در جا میزنیم و شاید هم حتی به عقب بریم

و این میشه شروع یه سر درگمی.

تو این زندگیه پر هیاهو، یه کم به فکر ذات پاک انسانیمون باشیم و برای اون برنامه ریزی کنیم.

تو ارتباطهامون، تو صحبتهامون، تو برنامه هامون، تو رفتارمون و افکارمون اگه مراقبه نباشه، مطمئنا یه روزی به پوچی می رسیم.

ذات ما انسانها با صداقت و محبت و انساندوستی و امید عجینه و ما با حرف زدن با گل و گیاه و ستاره به آرامش نمی رسیم!

بهتره اگه قراره برای خودمون هدفی برگزینیم اون هدف هم بلند مدت و بزرگ باشه ، هم خدایی گونه بودنمون رو هم حفظ کنه.

ما انسانها هر چقدر هم که قدرتمند باشیم نمی توانیم جایگزینی برای خدا برگزینیم.