عمر من چکه چکه از عقربه هاي ساعت ديواري اتاق خوابت ريخت بر رو ي فرشي که گلهاي آنرا آب ميدادم از نمک گير ترين چشمهاي باراني اين کوچه....
زندگي فرصت نکرد در چشمهايم حلول کند و خوب ميدانستم که ماه بعداز امشب هزار بار ديگر هم با ته مانده ي آب اين حوض بدقولي ميکند.....
((اميد))
سلام...عالي بود ...